Οι κάστορες υπήρχαν στην Καστοριά από το 5.600 π.Χ.!
(έρευνα – φωτο)
Η παρουσία του είδους θα βοηθήσει στη λειτουργία των υδατικών οικοσυστημάτων, λένε οι ερευνητές.
Δεκαετίες μετά την εξαφάνισή του από την Ελλάδα, ο κάστορας επιστρέφει στη χώρα χάρη σε προσπάθειες ζωολόγων του ΑΠΘ.
Είναι μάλιστα το πρώτο πρόγραμμα επανεισαγωγής εξαφανισμένου είδους στην Ελλάδα, μετά την επιτυχία ανάλογων προγραμμάτων σε άλλες χώρες.
Η παρουσία του ευρωπαϊκού κάστορα (Castor fiber) βοηθά σημαντικά στη λειτουργία των υδατικών οικοσυστημάτων, επισήμανε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής Διονύσης Γιουλάτος, επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος «Hellenic Beaver».
«Αυτός ο «μηχανικός της φύσης», συντελεί με τα φράγματα που φτιάχνει στον σχηματισμό μικρών λιμνών, όπου ζει μεγάλος αριθμός ειδών. Επιπλέον, αυτά τα υδάτινα οικοσυστήματα αποτελούν φυσικές ζώνες για την αποτροπή πυρκαγιών» εξήγησε.
«Τα πλεονεκτήματα είναι πολύ περισσότερα από τα μειονεκτήματα από την επανεισαγωγή του κάστορα. Μπορεί δηλαδή ενδεχομένως να δημιουργήσει ελάχιστα προβλήματα στα μαλακόξυλα φυτά καλλιεργειών, κάτι που όμως μπορεί να αντιμετωπιστεί ορθολογικά», αναφέρει ο κ. Γιουλάτος.
Πρόσφατα, απολιθώματα κάστορα βρέθηκαν στο Δισπηλιό Καστοριάς και χρονολογήθηκαν στο 5.600 π.Χ., απόδειξη ότι το είδος ήταν φυσικό μέλος της ελληνικής πανίδας.
Το όνομα της Καστοριάς, εξάλλου, πιστεύεται ότι πιθανότατα προέρχεται από τους κάστορες που ζούσαν κάποτε στη λίμνη της πόλης.
Η τελευταία αναφορά για την παρουσία του κάστορα στην Ελλάδα προέρχεται από τον A. De Hoestin, ο οποίος επισκέφθηκε το Μεσολόγγι και τον ποταμό Αλφειό τον 19ο αιώνα. Πιθανότατα όμως το είδος εξαφανίστηκε πολύ αργότερα από την περιοχή της Βόρειας Ελλάδας. αν και πιστεύεται ότι το είδος εξαφανίστηκε από τη βόρεια Ελλάδα πολύ αργότερα.
Όταν το Εργαστήριο Ζωολογίας του Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ ολοκληρώσει τη μελέτη σκοπιμότητας μέχρι το φθινόπωρο, αναμένεται να τεθούν και οι βάσεις για την επανεισαγωγή του είδους στην Ελλάδα.
Το κοκαλάκι κάστορα στον προϊστορικό οικισμό του Δισπηλιού
Την παρουσία του κάστορα στην ευρύτερη περιοχή της Καστοριάς από τη μέση νεολιθική εποχή πιστοποίησε πέραν πάσης αμφιβολίας ένα οστό από πόδι κάστορα, το οποίο βρέθηκε κατά τις ανασκαφές που πραγματοποίησε από το 1992 έως το 2013 το ΑΠΘ στον παραλίμνιο προϊστορικό οικισμό στο Δισπηλιό.
«Τα οστά είναι δύσκολο να ταυτιστούν χωρίς ειδική εμπειρία αλλά ήδη έχουμε εντοπίσει πολλά από άγρια ζώα, όπως ελάφια, αγριόχοιρους και αρκούδες και φυσικά, του κάστορα», λέει ο διευθυντής της ανασκαφής» αναφέρει ο Κώστας Κωτσάκης, ομότιμος καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας και επικεφαλής της ανασκαφής.
«Θέλουμε να ανασυνθέσουμε την τότε καθημερινή ζωή των ανθρώπων και να απαντήσουμε ίσως και στο ερώτημα γιατί επέλεξαν να κατοικήσουν σε μια τοποθεσία περίεργη, δίπλα δηλαδή σε μια λίμνη που πλημμύριζε μέσα στις λάσπες» επισήμανε.
Στον κάστορα που είναι εξαφανισμένος εδώ και χρόνια και στον οποίο ενδέχεται να οφείλει το όνομά της η πόλη της Καστοριάς, είναι στραμμένα τα βλέμματα επιστημόνων, μέσα από προγράμματα που υλοποιούνται στην περιοχή
Της Νατάσας Καραθάνου
Πρόσφατα, η μακραίωνη παρουσία του κάστορα πιστοποιήθηκε από την αναγνώριση απολιθώματος από την ανασκαφή στο Δισπηλιό Καστοριάς που φανερώνει την ύπαρξη του συγκεκριμένου ζώου ήδη από τη μέση νεολιθική περίοδο, το 5.600 π.Χ.! Ωστόσο, επειδή πλέον ο κάστορας έχει εξαφανιστεί εδώ και δεκαετίες από την Ελλάδα, βρίσκεται σε εξέλιξη από το Εργαστήριο Θαλάσσιας και Χερσαίας Ποικιλότητας του τομέα Ζωολογίας του Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ πρόγραμμα για την επανεισαγωγή του είδους στη χώρα μας καθώς θεωρείται ότι η παρουσία του θα βοηθήσει σημαντικά στο οικοσύστημα.
«Αυτός ο “μηχανικός της φύσης”, συντελεί με τα φράγματα που φτιάχνει στον σχηματισμό μικρών λιμνών, όπου ζει μεγάλος αριθμός ειδών. Επιπλέον, αυτά τα υδάτινα οικοσυστήματα αποτελούν φυσικές ζώνες για την αποτροπή πυρκαγιών», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επιστημονικά υπεύθυνος του προγράμματος για την επανεισαγωγή του κάστορα «Hellenic Beaver», καθηγητής ζωολογίας Διονύσης Γιουλάτος.
Ο ευρασιατικός κάστορας (Castor fiber) ήταν γνωστό ότι υπήρχε στην Ελλάδα μέχρι τον 19ο αιώνα. Η τελευταία αναφορά για την ύπαρξη του κάστορα στην Ελλάδα προέρχεται από τον A. De Hoestin, ο οποίος επισκέφθηκε εκτός από το Μεσολόγγι και τον ποταμό Αλφειό στην Πελοπόννησο, τον 19ο αιώνα, αν και πιστεύεται ότι το είδος εξαφανίστηκε από τη βόρεια Ελλάδα πολύ αργότερα.
Όταν το Εργαστήριο Ζωολογίας του Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ, ολοκληρώσει την αναγκαία μελέτη σκοπιμότητας, μέχρι το προσεχές φθινόπωρο, αναμένεται να τεθούν και οι βάσεις για την επανεισαγωγή του κάστορα στην Ελλάδα.
«Τα πλεονεκτήματα είναι πολύ περισσότερα από τα μειονεκτήματα από την επανεισαγωγή του κάστορα. Μπορεί δηλαδή ενδεχομένως να δημιουργήσει ελάχιστα προβλήματα στα μαλακόξυλα φυτά καλλιεργειών, κάτι που όμως μπορεί να αντιμετωπιστεί ορθολογικά», αναφέρει ο κ. Γιουλάτος.
Το κοκαλάκι του κάστορα στο προϊστορικό λιμναίο οικισμό στο Δισπηλιό
Ένα κοκαλάκι …πιστοποίησε την παρουσία του κάστορα στην ευρύτερη περιοχή της Καστοριάς ήδη από τη μέση νεολιθική εποχή. «Πρόκειται για την ταυτοποίηση απολιθώματος από τις ανασκαφές που έκανε από το 1992 έως το 2013 το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με επικεφαλής τον καθηγητή Γ. Χουρμουζιάδη. Είναι ένα οστό από πόδι κάστορα που τεκμηριώνει την παρουσία του στην περιοχή σε τόσο πρώιμη περίοδο και συγκεκριμένα το 5600 π.Χ.», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο ομότιμος καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης Κώστας Κωτσάκης, ο οποίος είναι διευθυντής της ανασκαφής Δισπηλιού και ένας από τους επιστημονικά υπεύθυνους στο έργο EXPLO, που υλοποιείται από μια διεπιστημονική ομάδα από τα πανεπιστήμια της Βέρνης, της Οξφόρδης και της Θεσσαλονίκης, με επιχορήγηση από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ERC).
«Στόχος μας είναι να συνθέσουμε με καινοτόμες τεχνικές και να μελετήσουμε, την ανθρώπινη ζωή και τον πολιτισμό σε σχέση με τις περιβαλλοντικές συνθήκες και τις πρακτικές εκμετάλλευσης», διευκρινίζει ο κ. Κωτσάκης.
Η ομάδα των επιστημόνων, με επικεφαλής την ζωοαρχαιολόγο Βαλασία Ισαακίδου και την Amy Bogaard, από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης διεξάγει συνολική μελέτη του οστεολογικού υλικού της ανασκαφής στο Δισπηλιό.
«Τα οστά είναι δύσκολο να ταυτιστούν χωρίς ειδική εμπειρία αλλά ήδη έχουμε εντοπίσει πολλά από άγρια ζώα, όπως ελάφια, αγριόχοιρους και αρκούδες και φυσικά, του κάστορα», λέει ο διευθυντής της ανασκαφής.
«Θέλουμε να ανασυνθέσουμε την τότε καθημερινή ζωή των ανθρώπων και να απαντήσουμε ίσως και στο ερώτημα γιατί επέλεξαν να κατοικήσουν σε μια τοποθεσία περίεργη, δίπλα δηλαδή σε μια λίμνη που πλημμύριζε, μέσα στις λάσπες», κατέληξε.
Τις φωτογραφίες παραχώρησαν στο ΑΠΕ ο Νίκος Παναγιωτόπουλος από την Εταιρία Προστασίας Περιβάλλοντος Καστοριάς και η κ. Βαλασία Ισαακίδου
από https://fouit.gr/