ΔΕΙΤΕ βίντεο στο FB Δες Καστοριά
https://www.facebook.com/deskastoria
----------------------------------------------------------------------------------------------
Σας παραθέτουμε μια παλιά συνέντευξη του. www.vice.com
VICE: Πες μου λίγα πράγματα για σένα.
Vlospa: Είμαι 23 ετών, μισός Γάλλος, μισός Έλληνας και έχω ζήσει και στις δύο χώρες. Στη Γαλλία, έμενα στη Νίκαια, ενώ εδώ μένω στην ανατολική Θεσσαλονίκη. Όπως καταλαβαίνεις, έχω πάει και σε γαλλικό, αλλά και σε ελληνικό σχολείο και σπούδασα φυσικός στη Γαλλία. Το τελευταίο διάστημα, μοιράζω τον χρόνο μου, για διάφορους λόγους, μεταξύ των δύο αυτών χωρών.
H μητρική σου γλώσσα ποια είναι;
Από μικρός μιλούσα και τις δύο.
Το rap πώς μπήκε στη ζωή σου;
Ξεκίνησα γύρω στο 2012, στην Ελλάδα. Φτιάξαμε με τους δικούς μου από τη γειτονιά τους Déjà Vu, με τους οποίους έκανα τα πρώτα κομμάτια. Την επόμενη χρονιά, που έφυγα για σπουδές στη Γαλλία, βρήκα και εκεί τη φάση μου. Γνώρισα κάποιους ανθρώπους του χώρου και έκανα μαζί τους κάποια τραγούδια. Πηγαινοερχόμουν και συνέχιζα να κυκλοφορώ τα κομμάτια μου, να συλλέγω γνώμες και να ανεβαίνω σταθερά, μέχρι να φτάσουμε στο σήμερα.
Έχεις κάνει αποκλειστικά γαλλόφωνα κομμάτια;
Όχι, συνήθως τα κάνω μισά-μισά. Ωστόσο, έχω κάποια που είναι μόνο στα ελληνικά.
Θα έλεγα πως πρόκειται για τον ήχο ενός καλλιτέχνη που έχει επηρεαστεί από τις σκηνές των δύο αυτών χωρών.
Μεγαλώνοντας, ποιους καλλιτέχνες άκουγες;
Ακούω πολλά είδη μουσικής, όμως, αν θες να επικεντρωθούμε στο hip hop, που είναι και αυτό που κάνω, ακούω κυρίως γαλλική σκηνή - από παλιότερους, μέχρι και τους πιο καινούριους καλλιτέχνες. Έτσι, για να σου αναφέρω και κάποια ονόματα, μου αρέσουν ράπερ όπως ο Booba, o Sadek και o SCH.
Έλληνες καλλιτέχνες δεν ακούς;
Ακούω όσα χρειάζονται για να μένω ενημερωμένος και up to date.
Ποια είναι η γνώμη σου για την ελληνική new school σκηνή;
Ο καθένας κάνει αυτό που γουστάρει και του αρέσει. Προσωπικά, μπορώ να ακούσω τα πάντα.
Ο καθένας κάνει τη φάση του και ό,τι γουστάρει.
Πότε ξεκίνησες να παίρνεις τη μουσική πιο σοβαρά;
Πάντα το έκανα σοβαρά. Από τη στιγμή που γίνεται μια συλλογική δουλειά και κάποιος θα σου εμπιστευτεί μια παραγωγή -δηλαδή ώρες εργασίας του-, για να πατήσεις πάνω, θα πρέπει να το κάνεις σοβαρά. Γι’ αυτό και κάθε κομμάτι μου είναι καλύτερο απ’ το προηγούμενο. Από την αρχή είχα αυτήν τη νοοτροπία - να γίνομαι καλύτερος. Θέλω να είμαι ευχαριστημένος απ’ το αποτέλεσμα. Θέλω αυτός που κάνει την παραγωγή να μου δώσει κάτι κάλο, ώστε να με ωθήσει να βγάλω και εγώ τον καλύτερό μου εαυτό, να γράψω ό,τι καλύτερο μπορώ. Στη συνέχεια, να βγάλω και στο στούντιο το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, μαζί με τον άνθρωπο που θα ηχογραφεί. Να βγαίνει μια όμορφη, συλλογική δουλειά που να ακούγεται όπως τη θέλουμε όλοι. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί, αν δεν το προσεγγίζεις με την απαραίτητη σοβαρότητα.
Πώς θα περιέγραφες τη μουσική σου;
Θα έλεγα πως πρόκειται για τον ήχο ενός καλλιτέχνη που έχει επηρεαστεί από τις σκηνές των δύο αυτών χωρών. Δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω με κάποια ταμπέλα, πάντως. Σε ένα γενικό πλαίσιο, θα τη χαρακτήριζα ως μουσική του δρόμου.
https://www.vice.com/