Μικρός έπαιζα Σούπερ Μάριο. Είναι εκείνο το γνωστό βιντεοπαιχνίδι, όπου σε έναν φανταστικό κόσμο, ένα χοντρό χελωνοτέρας απαγάγει μια πριγκίπισσα και την φυλακίζει
στο κάστρο του. Αυτός που καλείται να την σώσει δεν είναι κάποιος ιππότης, αλλά ένας ταπεινός Ιταλός υδραυλικός ονόματι Μάριο, ο οποίος δεν έχει μόνο να αντιμετωπίσει το τέρας και το στρατό του, αλλά και κάτι ακόμη χειρότερο: τον χρόνο. Τον χρόνο, ο οποίος κυλά πάντοτε εναντίον του και σε περίπτωση που ο Μάριο δεν κατορθώσει να πετύχει τον εκάστοτε σκοπό του, τον σκοτώνει, χωρίς καν να του δώσει την ευκαιρία να αντιμετωπίσει το τέρας.
στο κάστρο του. Αυτός που καλείται να την σώσει δεν είναι κάποιος ιππότης, αλλά ένας ταπεινός Ιταλός υδραυλικός ονόματι Μάριο, ο οποίος δεν έχει μόνο να αντιμετωπίσει το τέρας και το στρατό του, αλλά και κάτι ακόμη χειρότερο: τον χρόνο. Τον χρόνο, ο οποίος κυλά πάντοτε εναντίον του και σε περίπτωση που ο Μάριο δεν κατορθώσει να πετύχει τον εκάστοτε σκοπό του, τον σκοτώνει, χωρίς καν να του δώσει την ευκαιρία να αντιμετωπίσει το τέρας.
Σήμερα λοιπόν, διαβάζοντας για μια ακόμη φορά τις κινήσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και το πώς αγωνίζεται να σώσει την χώρα, θυμήθηκα τον Μάριο. Και δεν μπόρεσα να μην κάνω τον εξής παραλληλισμό: την Μέρκελ ως τέρας, την Ελλάδα ως φυλακισμένη πριγκίπισσα και τον Τσίπρα ως Μάριο, ο οποίος πρέπει να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να την ελευθερώσει. Όμως ο Τσίπρας, όπως και ο Μάριο, δεν αρκεί απλά να φτάσει έως την Μέρκελ. Πρέπει πρώτα να κερδίσει χρόνο. Γιατί αυτός είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του. Σε λίγες εβδομάδες (οκτώ αν θυμάμαι καλά) λένε οι αναλυτές ότι τα χρήματα της Ελλάδος τελειώνουν. Και ο Τσίπρας ήδη τρέχει με το επιτελείο του να συνεργαστεί, να διαπραγματευτεί, να προλάβει. Εντωμεταξύ, έχει ήδη στείλει στην πριγκίπισσά του ένα μήνυμα γεμάτο υποσχέσεις για μια καλύτερη ζωή, αλλά και έχει δείξει στον στρατό του τέρατος ότι πλέον δεν γονατίζει και δεν φοβάται όπως οι λιγόψυχοι προκάτοχοί του.
Η πολιτική, όπως και ο έρωτας, είναι ένα παιχνίδι και ο Τσίπρας πρέπει να το κερδίσει. Πρώτη πίστα; Το Παρίσι. Εκεί ο υπουργός οικονομικών Βαρουφάκης θα συζητήσει με τον Γάλλο ομόλογό του Μισέλ Σαπέν. Δεύτερη πίστα; Το Λονδίνο. Τρίτη; Η Ρώμη. Συζητήσεις, επαφές, νέες συμφωνίες. Όλα πρέπει να γίνουν γρήγορα. Όλα πρέπει να γίνουν σοφά με σκοπό την σωτηρία της Ελλάδος. Γιατί η Μέρκελ, το τέρας, τα παρατηρεί όλα από το κάστρο της με θυμό και αγωνία. Γιατί ξέρει πια ότι ένας νέος «ήρωας» τριγυρνά στην Ευρώπη και της χαλάει τα σχέδια. Και θα κάνει τα πάντα για να τον σταματήσει..
Τι θα γίνει τελικά; Κανείς δεν ξέρει πραγματικά. Θα τα παρακολουθούμε όμως όλα στην οθόνη του υπολογιστή ή της τηλεόρασής μας, σαν παιδιά που βλέπουν ένα βιντεοπαιχνίδι. Και θα χαιρόμαστε όταν ο Τσίπρας θα νικά και η Μέρκελ θα αγωνιά. (Ή το αντίθετο). Για άλλη μια φορά όμως αυτός που θα αποφασίσει για όλα θα είναι ο χρόνος. Και θα είναι αυτός που θα αποκαλύψει σε όλους μας αν ο Τσίπρας-Σούπερ Μάριο σώσει την πριγκίπισσα ή αν ξαφνικά δούμε να εμφανίζεται στις οθόνες μας με μεγάλα γράμματα το μισητό GAME OVER…
~Χρήστος Κωτορένη