Αποζημίωση - «μαμούθ» θα καταβάλλει το Δημόσιο σε καζίνο που δεν λειτούργησε ποτέ!
Την ώρα που η κυβέρνηση ευαγγελίζεται επενδύσεις και ανάπτυξη
προκειμένου να δώσει ώθηση στην οικονομία, απόφαση – κόλαφος του
Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) έρχεται για να καταδείξει
με τα πιο μελανά χρώματα το «τέρας» της γραφειοκρατίας και γιατί όχι και της διαπλοκής που – όπως αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά- «διαφεντεύει» την Ελλάδα.
Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, το ελληνικό δημόσιο θα πρέπει να αποζημιώσει εταιρεία – καζίνο της Φλώρινας – με το ποσό των 12 εκατ. ευρώ συν τους νόμιμους τόκους που ανέρχονται στα 11.980.697 ευρώ (!). Η αποζημίωση θα πρέπει να καταβληθεί καθώς κρίθηκε ότι η εταιρεία υπέστη τεράστια ζημία και ηθική βλάβη καθώς δεν μπόρεσε ενώ το επεδίωξε με όλους τους νόμιμους τρόπους, να υλοποιήσει την επένδυσή της. Αιτία; Η γραφειοκρατία, η κωλυσιεργία ενδεχομένως και οι σκοπιμότητες αρμοδίων και μη που δεν θέλησαν, όπως αποδεικνύεται από τις ενέργειες τους, να δώσουν το «πράσινο φως» για την ολοκλήρωση της επένδυσης.
Η ιστορία ξεκινάει το 1994, όταν με τον Ν. 2206/1994 προβλέφθηκε η χορήγηση 12 αδειών λειτουργίας καζίνο σε όλη τη χώρα, μια από τις οποίες ήταν στο Νομό Φλώρινας. Ενδιαφέρον για το καζίνο της Φλώρινας εξεδήλωσε η «κοινοπραξία Καζίνο Φλώρινας». Ένα χρόνο αργότερα, δηλαδή το 1995 διενεργήθηκε διεθνής πλειοδοτικός διαγωνισμός για την παραχώρηση άδειας καζίνο στη Φλώρινα και το έργο δίνεται στην ομώνυμη κοινοπραξία, με έδρα την πόλη της Φλώρινας.
Αφού αναλαμβάνει το έργο η κοινοπραξία, δεσμεύεται για την κατασκευή πολυτελούς συγκροτήματος καζίνο, ξενοδοχείου πολυτελείας διεθνών προδιαγραφών στη θέση Λόφος Αγίου Παντελεήμονα αλλά και για την κατασκευή συνεδριακού κέντρου επιφάνειας 2.500 τ.μ. και δυναμικότητας 500 ατόμων. Τα σχέδια υλοποίησης της επένδυσης προχωρούν κανονικά
και οι αρμόδιοι της κοινοπραξίας μεριμνούν για την έγκριση περιβαλλοντικών όρων του έργου, τη χορήγηση οικοδομικών και λοιπών αδειών. Μάλιστα, η κοινοπραξία προχωρά και την πρόσληψη 250 ατόμων, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες σε εργατικό δυναμικό στο συγκρότημα. Και ενώ το έργο βρίσκεται μια ανάσα πριν την ολοκλήρωσή του, η έκδοσης της οριστικής άδειας λειτουργίας του «κολλάει» στη γραφειοκρατία του ελληνικού δημοσίου.
Όπως αναφέρεται στην απόφαση του ΣτΕ όπου και περιγράφεται όλο το «χρονικό» της απίστευτης αυτής ιστορίας, ακολουθεί και τρίτη, κατά σειρά έγγραφη αναφορά των αρμοδίων της κοινοπραξίας και πάλι προς τον υπουργό Ανάπτυξης. Το νέο έγγραφο φέρει ημερομηνία 2.3.2001 και σε αυτό αναφέρεται ότι το καζίνο είναι έτοιμο από τριετίας και δεν έχει ακόμη λειτουργήσει λόγω της άρνησης ολοκλήρωσης των σχετικών διαδικασιών. Αυτή τη φορά μάλιστα, οι υπεύθυνοι της κοινοπραξίας ζητούν συνάντηση με τον υπουργό. Όμως και τώρα οι προσπάθειες τους δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα.
Και αυτό γιατί, ο υπουργός αντί να προσδιορίσει συνάντηση με τους εκπροσώπους της κοινοπραξίας, τέσσερις μήνες μετά (4.7.2001) ζήτησε από τον πρόεδρο της επιτροπής καζίνο να τον ενημερώσει εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την έναρξη λειτουργίας του καζίνο! Περνάνε ακόμη εννέα μήνες και τελικά οι αρμόδιες υπηρεσίες ενημερώνουν την ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης ότι όλα είναι νόμιμα και ότι η άδεια θα πρέπει να εκδοθεί.
Παρ' όλα αυτά η πολυπόθητη άδεια δεν χορηγείται ούτε και αυτή τη φορά στην κοινοπραξία, η οποία καταθέτει νέα αίτηση (19.12.2001) στον Πρωθυπουργό, υπουργό Ανάπτυξης και τον γενικό γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου. Επιπλέον, αποστέλλει στο Δημόσιο «εξώδικη δήλωση διαμαρτυρίας». Ακόμη, η κοινοπραξία προσέφυγε και στον «Συνήγορο του Πολίτη». Αρχικά η διεύθυνση του Καζίνο του υπουργείου Ανάπτυξης δεν ανταποκρίθηκε στα έγγραφα που έστειλε ο «Συνήγορος του Πολίτη», αλλά τελικά κατόπιν προειδοποίησης περί παράβασης
καθήκοντος που έκανε ο «Συνήγορος του Πολίτη», διαβιβάστηκε σχετικό έγγραφο που, μεταξύ άλλων, ανέφερε:
«Η επιτροπή Καζίνο, κατά τη συνεδρίαση της 13.10.1999, απεφάνθη ότι ολοκληρώθηκε η κατασκευή των έργων της Α΄ φάσης και ότι προκειμένου να πραγματοποιηθεί η έναρξη της λειτουργίας του καζίνο Φλώρινας απαιτείται ο επανέλεγχος των υλικών διεξαγωγής των παιγνίων και συνέταξε σχέδιο απόφασης για μετακίνηση του κλιμακίου, το οποίο υπέβαλε στον τότε υπουργό κ. Ε. Βενιζέλο προς υπογραφή. Το σχέδιο επιστράφηκε με την επισημείωση 'Δεν προωθείται' και το θέμα παρέμεινε σε εκκρεμότητα. Τον Ιούλιο του έτους 2001, ο τότε υπουργός Ανάπτυξης κ. Ν. Χριστοδουλάκης απευθύνει ερώτημα στον πρόεδρο της Επιτροπής Εποπτείας της λειτουργίας του καζίνο εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις έναρξης λειτουργίας του καζίνο. Την 11.10.2001 η διεύθυνση Καζίνο ενημερώνει εγγράφως τον υπουργό Ανάπτυξης για τη λειτουργική ετοιμότητα του καζίνο Φλώρινας. Ενδιαμέσως, η κοινοπραξία σε συνεργασία με τη διεύθυνση Καζίνο και τον υπουργό Ανάπτυξης κ. Ν. Χριστοδουλάκη συντάσσει σχέδιο σύμβασης μεταξύ του κατόχου της άδειας και του Ελληνικού Δημοσίου, μη υπογραφέν έως σήμερα. Κατόπιν των ανωτέρω η απόφαση περί της ενάρξεως λειτουργίας του καζίνο Φλώρινας είναι απόφαση αμιγώς της πολιτικής ηγεσίας».
Ωστόσο, η υπόθεση οδηγείται ενώπιον του ΣτΕ μετά από έφεση που άσκησε το ελληνικό Δημόσιο κατά της παραπάνω απόφασης. Το ΣτΕ και συγκεκριμένα το Α΄ Τμήμα, με την υπ΄ αριθμ. 1185/2013 απόφασή του απέρριψε ως αβάσιμους όλους τους ισχυρισμούς του Δημοσίου και επικύρωσε την εφετειακή απόφαση, κρίνοντας ότι έχει νόμιμη και επαρκή αιτιολογία.
Στο σκεπτικό του Εφετείου που επικύρωσε το ΣτΕ αναφέρεται μεταξύ άλλων: «...Παρά το γεγονός η κοινοπραξία ανταποκρίθηκε σε όλες τις νόμιμες υποχρεώσεις της, σε συγκεκριμένο μάλιστα χρονικό διάστημα, κάτι μάλιστα που δεν αμφισβητείται από το Δημόσιο και παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της και χωρίς να γνωστοποιηθεί σε αυτήν η ύπαρξη οποιουδήποτε κωλύματος (πραγματικού ή νομικού) ή λόγος δημοσίου συμφέροντος, δεν ολοκληρώθηκε η διοικητική διαδικασία με έγκριση της λειτουργικής του καζίνο από τον αρμόδιο υπουργό αρχικά Τουρισμού, στη συνέχεια Ανάπτυξης και ήδη Τουριστικής Ανάπτυξης, ενέργεια απαραίτητη για τη νόμιμη λειτουργία του καζίνο σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2206/1994 και της υπουργικής απόφασης 2554/21.12.1995».
Ακόμη, στην απόφαση αναφέρεται: «Η μη ολοκλήρωση της διοικητικής διαδικασίας από τον αρμόδιο υπουργό, ο οποίος είχε δέσμια αρμοδιότητα να εκδώσει πράξη επί του αιτήματος της κοινοπραξίας, συνιστά παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας και ότι η συμπεριφορά αυτή της Διοίκησης παραβιάζει τις διατάξεις του άρθρου 3 παράγραφοι 4 και 20 του Ν. 2206/1994, των άρθρων 10 παράγραφος 1 και 5 παράγραφος 1 του Συντάγματος και την αρχή της συνέπειας της διοικητικής δράσης και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του διοικουμένου».
με τα πιο μελανά χρώματα το «τέρας» της γραφειοκρατίας και γιατί όχι και της διαπλοκής που – όπως αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά- «διαφεντεύει» την Ελλάδα.
Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, το ελληνικό δημόσιο θα πρέπει να αποζημιώσει εταιρεία – καζίνο της Φλώρινας – με το ποσό των 12 εκατ. ευρώ συν τους νόμιμους τόκους που ανέρχονται στα 11.980.697 ευρώ (!). Η αποζημίωση θα πρέπει να καταβληθεί καθώς κρίθηκε ότι η εταιρεία υπέστη τεράστια ζημία και ηθική βλάβη καθώς δεν μπόρεσε ενώ το επεδίωξε με όλους τους νόμιμους τρόπους, να υλοποιήσει την επένδυσή της. Αιτία; Η γραφειοκρατία, η κωλυσιεργία ενδεχομένως και οι σκοπιμότητες αρμοδίων και μη που δεν θέλησαν, όπως αποδεικνύεται από τις ενέργειες τους, να δώσουν το «πράσινο φως» για την ολοκλήρωση της επένδυσης.
Η ιστορία ξεκινάει το 1994, όταν με τον Ν. 2206/1994 προβλέφθηκε η χορήγηση 12 αδειών λειτουργίας καζίνο σε όλη τη χώρα, μια από τις οποίες ήταν στο Νομό Φλώρινας. Ενδιαφέρον για το καζίνο της Φλώρινας εξεδήλωσε η «κοινοπραξία Καζίνο Φλώρινας». Ένα χρόνο αργότερα, δηλαδή το 1995 διενεργήθηκε διεθνής πλειοδοτικός διαγωνισμός για την παραχώρηση άδειας καζίνο στη Φλώρινα και το έργο δίνεται στην ομώνυμη κοινοπραξία, με έδρα την πόλη της Φλώρινας.
Αφού αναλαμβάνει το έργο η κοινοπραξία, δεσμεύεται για την κατασκευή πολυτελούς συγκροτήματος καζίνο, ξενοδοχείου πολυτελείας διεθνών προδιαγραφών στη θέση Λόφος Αγίου Παντελεήμονα αλλά και για την κατασκευή συνεδριακού κέντρου επιφάνειας 2.500 τ.μ. και δυναμικότητας 500 ατόμων. Τα σχέδια υλοποίησης της επένδυσης προχωρούν κανονικά
και οι αρμόδιοι της κοινοπραξίας μεριμνούν για την έγκριση περιβαλλοντικών όρων του έργου, τη χορήγηση οικοδομικών και λοιπών αδειών. Μάλιστα, η κοινοπραξία προχωρά και την πρόσληψη 250 ατόμων, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες σε εργατικό δυναμικό στο συγκρότημα. Και ενώ το έργο βρίσκεται μια ανάσα πριν την ολοκλήρωσή του, η έκδοσης της οριστικής άδειας λειτουργίας του «κολλάει» στη γραφειοκρατία του ελληνικού δημοσίου.
Οι ενέργειες της εταιρείας
Λόγω ακριβώς στην καθυστέρηση που σημειώνεται στην έκδοση της οικοδομικής άδειας, οι αρμόδιοι της κοινοπραξίας, τον Μάρτιο του 1999, ειδοποιούν με κατεπείγον έγγραφο τους τον υπουργό Ανάπτυξης. Στο έγγραφο αναφέρουν το Δημόσιο οφείλει να επιλύσει οριστικά το θέμα της λειτουργίας του καζίνο Φλώρινας. Μάλιστα, η κοινοπραξία επανέρχεται ένα περίπου εξάμηνο μετά και απευθυνόμενη και πάλι στον υπουργό Ανάπτυξης αναφέρει πως «επί μακράν καθυστέρηση χορήγησης της άδειας παραβιάζει κάθε έννοια χρηστής διοίκησης». Δεν λαμβάνει όμως ποτέ καμία απάντηση.Όπως αναφέρεται στην απόφαση του ΣτΕ όπου και περιγράφεται όλο το «χρονικό» της απίστευτης αυτής ιστορίας, ακολουθεί και τρίτη, κατά σειρά έγγραφη αναφορά των αρμοδίων της κοινοπραξίας και πάλι προς τον υπουργό Ανάπτυξης. Το νέο έγγραφο φέρει ημερομηνία 2.3.2001 και σε αυτό αναφέρεται ότι το καζίνο είναι έτοιμο από τριετίας και δεν έχει ακόμη λειτουργήσει λόγω της άρνησης ολοκλήρωσης των σχετικών διαδικασιών. Αυτή τη φορά μάλιστα, οι υπεύθυνοι της κοινοπραξίας ζητούν συνάντηση με τον υπουργό. Όμως και τώρα οι προσπάθειες τους δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα.
Και αυτό γιατί, ο υπουργός αντί να προσδιορίσει συνάντηση με τους εκπροσώπους της κοινοπραξίας, τέσσερις μήνες μετά (4.7.2001) ζήτησε από τον πρόεδρο της επιτροπής καζίνο να τον ενημερώσει εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την έναρξη λειτουργίας του καζίνο! Περνάνε ακόμη εννέα μήνες και τελικά οι αρμόδιες υπηρεσίες ενημερώνουν την ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης ότι όλα είναι νόμιμα και ότι η άδεια θα πρέπει να εκδοθεί.
Παρ' όλα αυτά η πολυπόθητη άδεια δεν χορηγείται ούτε και αυτή τη φορά στην κοινοπραξία, η οποία καταθέτει νέα αίτηση (19.12.2001) στον Πρωθυπουργό, υπουργό Ανάπτυξης και τον γενικό γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου. Επιπλέον, αποστέλλει στο Δημόσιο «εξώδικη δήλωση διαμαρτυρίας». Ακόμη, η κοινοπραξία προσέφυγε και στον «Συνήγορο του Πολίτη». Αρχικά η διεύθυνση του Καζίνο του υπουργείου Ανάπτυξης δεν ανταποκρίθηκε στα έγγραφα που έστειλε ο «Συνήγορος του Πολίτη», αλλά τελικά κατόπιν προειδοποίησης περί παράβασης
καθήκοντος που έκανε ο «Συνήγορος του Πολίτη», διαβιβάστηκε σχετικό έγγραφο που, μεταξύ άλλων, ανέφερε:
«Η επιτροπή Καζίνο, κατά τη συνεδρίαση της 13.10.1999, απεφάνθη ότι ολοκληρώθηκε η κατασκευή των έργων της Α΄ φάσης και ότι προκειμένου να πραγματοποιηθεί η έναρξη της λειτουργίας του καζίνο Φλώρινας απαιτείται ο επανέλεγχος των υλικών διεξαγωγής των παιγνίων και συνέταξε σχέδιο απόφασης για μετακίνηση του κλιμακίου, το οποίο υπέβαλε στον τότε υπουργό κ. Ε. Βενιζέλο προς υπογραφή. Το σχέδιο επιστράφηκε με την επισημείωση 'Δεν προωθείται' και το θέμα παρέμεινε σε εκκρεμότητα. Τον Ιούλιο του έτους 2001, ο τότε υπουργός Ανάπτυξης κ. Ν. Χριστοδουλάκης απευθύνει ερώτημα στον πρόεδρο της Επιτροπής Εποπτείας της λειτουργίας του καζίνο εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις έναρξης λειτουργίας του καζίνο. Την 11.10.2001 η διεύθυνση Καζίνο ενημερώνει εγγράφως τον υπουργό Ανάπτυξης για τη λειτουργική ετοιμότητα του καζίνο Φλώρινας. Ενδιαμέσως, η κοινοπραξία σε συνεργασία με τη διεύθυνση Καζίνο και τον υπουργό Ανάπτυξης κ. Ν. Χριστοδουλάκη συντάσσει σχέδιο σύμβασης μεταξύ του κατόχου της άδειας και του Ελληνικού Δημοσίου, μη υπογραφέν έως σήμερα. Κατόπιν των ανωτέρω η απόφαση περί της ενάρξεως λειτουργίας του καζίνο Φλώρινας είναι απόφαση αμιγώς της πολιτικής ηγεσίας».
Το ΣτΕ
Οι αρμόδιοι της κοινοπραξίας διαμαρτύρονται και με άλλες επιστολές, χωρίς όμως αποτέλεσμα, και εν τέλει αποφασίζουν να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη. Αρχικά, το Διοικητικό Πρωτοδικείο και το Εφετείο Αθηνών δικαιώνει την κοινοπραξία και της επιδικάζει αποζημίωσης 11.980.697 ευρώ (συν τους νόμιμους τόκους).Ωστόσο, η υπόθεση οδηγείται ενώπιον του ΣτΕ μετά από έφεση που άσκησε το ελληνικό Δημόσιο κατά της παραπάνω απόφασης. Το ΣτΕ και συγκεκριμένα το Α΄ Τμήμα, με την υπ΄ αριθμ. 1185/2013 απόφασή του απέρριψε ως αβάσιμους όλους τους ισχυρισμούς του Δημοσίου και επικύρωσε την εφετειακή απόφαση, κρίνοντας ότι έχει νόμιμη και επαρκή αιτιολογία.
Στο σκεπτικό του Εφετείου που επικύρωσε το ΣτΕ αναφέρεται μεταξύ άλλων: «...Παρά το γεγονός η κοινοπραξία ανταποκρίθηκε σε όλες τις νόμιμες υποχρεώσεις της, σε συγκεκριμένο μάλιστα χρονικό διάστημα, κάτι μάλιστα που δεν αμφισβητείται από το Δημόσιο και παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της και χωρίς να γνωστοποιηθεί σε αυτήν η ύπαρξη οποιουδήποτε κωλύματος (πραγματικού ή νομικού) ή λόγος δημοσίου συμφέροντος, δεν ολοκληρώθηκε η διοικητική διαδικασία με έγκριση της λειτουργικής του καζίνο από τον αρμόδιο υπουργό αρχικά Τουρισμού, στη συνέχεια Ανάπτυξης και ήδη Τουριστικής Ανάπτυξης, ενέργεια απαραίτητη για τη νόμιμη λειτουργία του καζίνο σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2206/1994 και της υπουργικής απόφασης 2554/21.12.1995».
Ακόμη, στην απόφαση αναφέρεται: «Η μη ολοκλήρωση της διοικητικής διαδικασίας από τον αρμόδιο υπουργό, ο οποίος είχε δέσμια αρμοδιότητα να εκδώσει πράξη επί του αιτήματος της κοινοπραξίας, συνιστά παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας και ότι η συμπεριφορά αυτή της Διοίκησης παραβιάζει τις διατάξεις του άρθρου 3 παράγραφοι 4 και 20 του Ν. 2206/1994, των άρθρων 10 παράγραφος 1 και 5 παράγραφος 1 του Συντάγματος και την αρχή της συνέπειας της διοικητικής δράσης και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του διοικουμένου».