Πριν από δύο χρόνια ένας άκρος μολυσματικός και θανατηφόρος ιός του αναπνευστικού μόλυνε τους ανθρώπους για πρώτη φορά. Μετά πολλαπλασιάστηκε γρηγορότερα από ότι μπορούσαν να αντέξουν τα Εθνικά Συστήματα Υγείας. Ο ιός εξαπλώθηκε παγκοσμίως και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) κήρυξε πανδημία.
Το τέλος της πανδημίας μπορεί να έρθει μόνο όταν η μόλυνση περιοριστεί και ο μειωθεί ο
ρυθμός μετάδοσης παγκοσμίως.Πότε όμως θα γίνει αυτό;
Αυτό είναι κάτι που εξαρτάται τόσο από τον ιό όσο και από τις αποφάσεις των κυβερνήσεων. Σε περιόδους πανδημίας 3 είναι οι επιλογές που έχουμε.
- Επίσπευση
- Αργοπορία και Εμβολιασμός
- Οργάνωση και Συντριβή του ιού
Μία από αυτές είναι σίγουρα η καλύτερη, όμως ποια και γιατί;
Επίσπευση
Σε αυτή την επιλογή υπάρχει το εξής σενάριο. Η κυβέρνηση αποφασίζει να μην λάβει κανένα μέτρο για την πανδημία, αντιθέτως αφήνει τους ανθρώπους να εκτεθούν όσο πιο γρήγορα γίνεται στον ιό και να μολυνθούν. Το πρόβλημα είναι ότι οι επιστήμονες και οι γιατροί δεν έχουν αρκετά δεδομένα για το πως να αντιμετωπίσουν ορθότερα τους ασθενείς, ενώ ταυτόχρονο το σύστημα υγείας παραλύει.
Το αποτέλεσμα είναι πολλές εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί, είτε από τον ιό είτε από κάποια άλλη ασθένεια λόγω του ασθενικού συστήματος υγείας. Ωστόσο σε αυτό το σημείο ξεκινάει η ανοσία της αγέλης.
Αργοπορία και Εμβολιασμός
Με αυτόν τον τρόπο η ανοσία της αγέλης έρχεται με πολύ πιο αργούς ρυθμούς, αλλά και το κόστος δεν είναι τόσο υψηλό, όσο οι εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπινες ζωές.
Σε αυτή την περίπτωση οι κυβερνήσεις παγκοσμίως αποφασίζουν να καθυστερήσουν την εξάπλωση του ιού, λαμβάνοντας μέτρα όπως τα lockdown, ώστε να δώσουν χρόνο στους επιστήμονες να αναπτύξουν εμβόλιο. Ωστόσο, το πιο πιθανό σενάριο είναι ότι παρά τα μέτρα ο ιός μία θα ελέγχεται και μία θα ξαναεξαπλώνεται.
Πραγματικά η ανοσία της αγέλης μπορεί να επιτευχθεί όταν το 40%-90% του παγκόσμιου πληθυσμού εμβολιαστεί και αναπτύξει φυσικά αντισώματα κατά του ιού. Μέχρι να βρεθεί μια άλλη παραλλαγή για να μολυνθούν εκ νέου, όμως τότε τα αντισώματα βοηθούν στα ηπιότερα συμπτώματα του ιού.
Οργάνωση και Συντριβή του ιού
Η τρίτη επιλογή απαιτεί την ταυτόχρονη και συλλογική συνεργασία όλων των χωρών. Αντί λοιπόν ο κάθε ηγέτης να λαμβάνει μέτρα αποκλειστικά με το τι συμβαίνει στην χώρα του, θα λαμβάνονται καθολικά μέτρα με βάση το διασυνδεδεμένο κόσμο που ζούμε. Αν κάτι τέτοιο οργανωθεί σωστά θα μπορούσε να δώσει τέλος σε μία πανδημία μέσα σε λίγους μήνες, με μικρή απώλεια ζωών.
Αν όμως ο ιός δεν εξουδετερωθεί οριστικά, κάτι σχεδόν απίθανο – θα υπάρχει ο κίνδυνος να εξελιχθεί και πάλι σε πανδημία. Και αν συνυπολογίσουμε και τα ζώα που κουβαλάνε και μεταδίδουν τον ιό μπορεί να υπομονευθούν και οι καλύτερες προσπάθειες.
Άρα σε ποια στρατηγική καταλήγουμε;
Η επίσπευση είναι μια άμεση λύση αλλά θα επιφέρει παγκόσμια καταστροφή και θνησιμότητα. Το αποτέλεσμα επίσης είναι αβέβαιο γιατί υπάρχει πάντα και η επαναμόλυνση.
Η οργάνωση και η συντριβή του ιού είναι μια επιλογή που μπορεί να είναι δελεαστική λόγω ταχύτητας αλλά πραγματικά μπορεί να λειτουργήσει μόνο με την ουτοπική παγκόσμια συνεργασία.
Για αυτό τα εμβόλια, με μια υποτυπώδη παγκόσμια συνεργασία είναι η καλύτερη επιλογή. Είναι η αρχή, σταθερή και αποδεδειγμένη επιλογή που ποντάρεις τα λεφτά σου για πιθανότερη νίκη.
Τα εμβόλια είναι εδώ και η πανδημία Covid-19 θα λήξει και θα μας έχει αφήσει μια κληρονομιά από θετικές αλλαγές στην κοινωνία μας, όπως οι επιστημονικές ανακαλύψεις. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που η ανθρωπότητα έρχεται αντιμέτωπη και νικά θανατηφόρους ιούς.