(Μπουρμπουτσκό ή Βουρβουτσικό = το Επταχώρι ως το 1927
1951 η φωτογραφία, δεύτερη από αριστερά η μητέρα μου)
Γυναίκες
Γυναίκες Μπουρμπουτσιώτισσες, γυναίκες τιμημένες,
την αξιοσύνη σας υμνώ και την παλληκαριά.
Τον πόλεμο σηκώσατε στην πλάτη το σαράντα,
για την αξιοπρέπεια και για τη λευτεριά,
στης Πίνδου μας τις κορυφές, τα διάσελα, τις ράχες,
ακροπατώντας στους γκρεμούς, νικώντας το χιονιά.
Ίδια και στης Μακεδονίας μας το δύσκολο αγώνα
με θάρρος οδηγήσατε τον Παύλο το Μελά.
Και στο μεγάλο σηκωμό τού δουλωμένου γένους
όταν οι άντρες έφυγαν για Ρούμελη, Μοριά,
εσείς κρατήσατε γερά κι αντέξατε τα πάντα
και στη δυσβάστακτη σκλαβιά γινήκατε θεριά.
Θεριά και στην αδιάκοπη προσπάθεια στη ζήση,
στο θέρισμα στ’ αλώνισμα, στον τρύγο, στο μαντρί,
στα νεροκουβαλήματα απ’ την παλιά τη βρύση,
στο άρμεγμα, στο πλύσιμο, στο φούρνο, στο κλαδί.
Λανάρι, ρόκα, αργαλειό, ανέμη και τσικρίκι,
στους κήπους τα χαράματα μέσα στις αβραγιές,
το βράδυ στα κεντήματα, σειρά καλή στο σπίτι
και το φθινόπωρο νωρίς ψηλά στις κλαδαριές.
Και στην παράδοση πιστές, κρατάτε τα τραγούδια,
στα πανηγύρια, στις μικρές και στις τρανές γιορτές,
στου γάμου την πολλή χαρά βουίζουνε οι στράτες,
σιγούν τ’ αηδόνια για ν’ ακούν τραγούδια στις αυλές.
στα σπίτια και στις γειτονιές αστράφτουνε οι άκρες,
όπου να ρίξεις τη ματιά ανθεί νοικοκυριό,
και είναι το Βουρβουτσικό, τ’ ωραίο Επταχώρι,
ένα χωριό παράδειγμα, χωριό ξεχωριστό.
Μ.Κ.
από το βιβλίο " Επταχώρι, στίχοι και εικόνες"
https://www.facebook.com/
Ιωάννα Λουλάκη