Στον πρώτο παγκόσμιο διαγωνισμό ποίησης που διοργάνωσε η UNESCO Κεφαλληνίας και Ιθάκης ,η συμπολίτισσά μας
Κατερίνα Κωνσταντουλάκη βραβεύτηκε με έπαινο.Το θέμα ήταν κοινό για όλους τους διαγωνιζόμενους και είχε τίτλο ” Η Μαγεία της Πλεύσης στη Ρότα του Οδυσσέα”
Τα θερμά μας συγχαρητήρια!
Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΠΛΕΥΣΗΣ ΣΤΗ ΡΟΤΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
Η πεθυμιά ήταν κουπί και η καρδιά πυξίδα
και πλώρη η νοσταλγία μου για σένανε πατρίδα.
Σε ξένο τόπο ήμουνα σύνολο δέκα χρόνους
να πολεμώ,να μάχομαι, με πίκρες και με πόνους.
Μα ήρθε η ώρα Ιθάκη μου να ξαναρθώ κοντά σου
και να κοιτούν τα μάτια μου όλη την ομορφιά σου.
Στου γυρισμού τη διαδρομή, σύντροφοι με βοηθούσαν
που με λαχτάρα να βρεθούν σπίτια τους καρτερούσαν.
Και πήραν τα καράβια μας του γυρισμού τον δρόμο
θάλασσες αρμενίζαμε γνωρίζοντας τον κόσμο.
Ώρες πολλές αγνάντευα το γαλανό τους χρώμα
να αναρωτιέμαι,η αγάπη μου,θα με θυμάται ακόμα;
Tα μάτια μας αντίκρισαν παραδεισένιους τόπους
γνωρίζοντας άλλους λαούς και γελαστούς ανθρώπους.
Στα πρόσωπα τους είδαμε τι ‘ναι φιλοξενία
προσφέροντας μας τρόφιμα, αγάπη και φιλία.
Πολλές φορές οι σύντροφοι δεν πράτταν με σοφία
και των Θεών η Νέμεσις μεγάλη τιμωρία.
Τις θάλασσες θεριέψανε,κύματα οργισμένα
βουλιάξαν τα καράβια μας κι έμεινε μόνο ένα.
Ναυάγησα στο πέλαγος, εχάθηκαν οι φίλοι
κι ο Ποσειδώνας θέλησε στον Άδη να με στείλει.
Εγώ, μόνος κι ανήμπορος, έχασα καθε θάρρος
πως τους δικούς μου δεν θα δω,ασήκωτο ήταν βάρος.
Μα ήρθε η ώρα που οι Θεοί είδανε τον καημό μου
και πέλαγα απάνεμα στρώσαν στον γυρισμό μου.
Και με λαχτάρα Ιθάκη μου και πεθυμιά μεγάλη
σκύβω, φιλώ και προσκυνώ το χώμα σου και πάλι.
(Κατερίνα Κωνσταντουλάκη)