Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

Ταξίδι στο παρελθόν: Τα παιχνίδια των παιδικών μας χρόνων

Οι καιροί έχουν αλλάξει και τα σημερινά παιδιά παίζουν με διαφορετικά παιχνίδια από αυτά που παίζαμε εμείς όταν ήμασταν παιδιά.
Οι κόρες μου βέβαια αισθάνονται τυχερές που μεγαλώνουν στη
σημερινή εποχή γιατί – όπως λένε – θα ζήλευαν αν έβλεπαν τα δικά τους παιδιά να παίζουν με ηλεκτρονικά και εκείνες να μην είχαν την ευκαιρία να παίξουν όταν ήταν παιδιά!


Παρ’ όλα αυτά λατρεύουν να με ακούνε να τους περιγράφω πώς ήταν η ζωή στη δική μου παιδική ηλικία και να παίζουν και με τα απλά καθημερινά παιχνίδια που έπαιζα κι εγώ τότε. Με τα περισσότερα από αυτά παίζουν έτσι κι αλλιώς ακόμα! Και είναι πολύ χαρούμενες που μπορούν να νιώσουν όπως ένιωθε η μαμά τους όταν ήταν μικρή. Την προηγούμενη Κυριακή που ήταν μια υπέροχη ηλιόλουστη μέρα, αποφασίσαμε να επιστρέψουμε πίσω στο παρελθόν, στη 10ετία του ‘70 και του ‘80 και να παίξουμε με τα top αγαπημένα παιχνίδια της παιδικής μου ηλικίας. Παρέα με τα παιδικά ρούχα της DPAM – που έντυσαν τις κόρες μου σε αυτό το υπέροχο νοσταλγικό ταξίδι – και τη φωτογραφική μας μηχανή, θυμηθήκαμε 12 αγαπημένα παιχνίδια με τα οποία μεγάλωσα.

1. Λάστιχο
Δεν έλειπε ποτέ από τη σχολική μου τσάντα. Το παίζαμε με τις φίλες μου με μανία σε όλα τα διαλείμματα. Έκανα εξάσκηση στο σπίτι καθημερινά στερεώνοντας το λάστιχο σε πόδια καρεκλών.
Λάστιχο

2. Πατίνια roller
Δώρο από την Αμερική που δεν άργησε να γίνει μια από τις αγαπημένες μου δραστηριότητες. Τα άσπρα ήταν τα δικά μου, τα μαύρα του αδελφού μου, αλλά συνήθως τα φόραγε η Στέλλα, η καλύτερη μου φίλη από το νηπιαγωγείο με την οποία είμαστε μαζί ως σήμερα. Κάναμε εξάσκηση στην ταράτσα του πατρικού μου, που σήμερα είναι… το σαλόνι μου.
Πατίνια

3. Σκοινάκι
Σκοινάκι που έπαιζε ο καθένας μόνος του αλλά και σκοινάκι που παίζαμε ομαδικά ανά τρεις. Χοροπηδούσαμε ακούραστα. Ποιος θα έβγαινε νικητής;
Σκοινάκι

4. Κρυφτό
Αγαπημένο καθημερινό παιχνίδι με τα παιδιά της γειτονιάς ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Το παίζαμε μέχρι αργά το βράδυ, ώσπου οι μαμάδες έβγαιναν τελικά στα μπαλκόνια να μας φωνάξουν να ανέβουμε. Αλλά εμείς δεν είχαμε χορτάσει: “Λίγο ακόμα μαμά, λίγο ακόμα!”. Αγαπημένη παραλλαγή του κρυφτού, οι σαρδέλες. Ένας κρυβόταν και όλοι οι υπόλοιποι τα φυλούσαν. Στη συνέχεια ο καθένας έψαχνε μόνος του και όποιος έβρισκε αυτόν που κρυβόταν, κρυβόταν δίπλα του κολλητά. Σαν σαρδέλες!
Κρυφτό

5. Να σου πω τη μοίρα σου;
«Πες ένα χρώμα». Και έλεγες ένα χρώμα.
«Πες έναν αριθμό». Κι έλεγες έναν αριθμό.
«Πες κι άλλον αριθμό». Κι έλεγες κι άλλον αριθμό. Ε και τότε άνοιγαν τα αυτάκια της χάρτινης κατασκευής και μάθαινες «τη μοίρα σου»!
Το μόνο που έχω να πω είναι ότι… δουλεύει. Εμένα μου βγήκαν όλες οι προβλέψεις!
Να σου πω τη μοίρα σου;

6. Σαΐτες
Ποια σαΐτα θα πάει πιο μακριά; Ποια θα πάει πιο ψηλά; Ποια θα κάνει την ομαλότερη προσγείωση; Και η κατασκευή σαϊτών είχε γίνει επιστήμη!
Σαΐτα

7. Γιο-γιο
Αφού μαθαίναμε τις βασικές κινήσεις, αρχίζαμε τα κόλπα. Κι αν αποφασίζαμε να κάνουμε εξάσκηση μέσα στο σπίτι, οι  απώλειες σε αντικείμενα ήταν αναπόφευκτες. Εκείνη την εποχή είχαν μόλις κυκλοφορήσει γιο-γιο με φωτάκια και μας φαινόταν ένα πραγματικό… θαύμα της τεχνολογίας!
Γιο-γιο

8. Κουτσό
Πρώτα φτιάχναμε τα τετράγωνα με κιμωλία ή με πέτρα. Και μετά… κουτσό με τις ώρες!
Κουτσό

Κουτσό

9. Τυφλόμυγα
Πιάσε με! Κι αν με πιάσεις βρες με! Κι ατέλειωτα τα χαχανητά και τα γέλια.
Τυφλόμυγα

10. Κυνηγητό
Αυτή η αίσθηση ελευθερίας… Που τρέχαμε σαν να μην υπάρχει αύριο… Που μας κοβόταν η ανάσα αλλά εμείς συνεχίζαμε… Βέβαια εμείς τότε, απλά κυνηγιόμασταν. Η νέα γενιά έχει θεσμοθετήσει και κανόνες. Αλλάζουν οι εποχές!
Κυνηγητό

11. Παιχνίδι με σπάγκο
Ένας σπάγκος που μεταμορφωνόταν σε παιχνίδι μαγικό. Ένα παιχνίδι που έπαιζα με τον παππού μου και τη γιαγιά μου. Ο σπάγκος πέρναγε από τα χέρια τους, στα χέρια μου και πάλι πίσω. Τι δυνατή ομάδα που ήμασταν… Δε χάναμε ποτέ!
Παιχνίδι με σπάγγο
Παιχνίδι με σπάγγο

12. Συλλογή με Αυτοκόλλητα
Ανοίγαμε με λαχτάρα τα αυτοκόλλητα που αγοράζαμε από το περίπτερο (θυμάμαι ακόμα τη χαρακτηριστική τους μυρωδιά) με την ελπίδα να πετύχουμε εκείνο το σπάνιο αυτοκόλλητο που θα συμπλήρωνε το άλμπουμ. Και ανταλλάσαμε και κολλούσαμε και κουβαλούσαμε το άλμπουμ μαζί μας παντού. Και κάποια στιγμή συμπληρωνόταν! Το άλμπουμ της Sarah Kay είναι ένα από τα αγαπημένα αντικείμενα της παιδικής μου ηλικίας.
Το άλμπουμ της Sarah Kay
Το άλμπουμ της Sarah Kay
Και υπήρχαν και δεκάδες ακόμα αγαπημένα παιχνίδια: Αγαλματάκια ακούνητα αμίλητα αγέλαστα, μήλα, σπασμένο τηλέφωνο, πέτρα-ψαλίδι-χαρτί, συλλογές από χαρτοπετσέτες, από γραμματόσημα, από χαρτιά αλληλογραφίας. Τι να πρωτοθυμηθώ;
Εσείς; Θυμάστε;
————–eimaimama.gr