Για
τον "πρωταρχικό" άνθρωπο, ο έρωτας είναι η απόκτηση γνώσης, πνευματικής
και σαρκικής. Η ένωση του αρσενικού και του θηλυκού είναι η
ολοκλήρωση
της ανθρώπινης φύσης, με σκοπό την επέκτασή της, ώστε ο άνθρωπος να
μπορέσει να κατανοήσει πλήρως τη δισυπόστατη έκφραση του Θεϊκού
στοιχείου. Με την εξέλιξη του ανθρώπου σε κοινωνικό ον, η έκφραση του
έρωτα σταδιακά χάνει τον πρωταρχικό ιερό σκοπό της. Άλλωστε δεν είναι
λίγα εκείνα τα σημεία της ιστορίας που παρατηρούμε την ενοχοποίηση του
έρωτα, το στιγματισμό, την εκμετάλλευση και εν τέλει την υποβάθμιση σε
μια ζωώδη - βιολογική έκφραση, χωρίς καμία προέκταση, χωρίς καμία
βαθύτερη ουσία. Ενώ στον "πρωταρχικό" άνθρωπο η αλληλοσυμπλήρωση της αρσενικής και θηλυκής φύσης, καθορίζεται μόνο από τα υποκειμενικά κριτήρια με τα οποία αυτός αντιλαμβάνεται το κάλλος, θα δούμε ότι στην εξέλιξή του, τα κριτήρια αυτά πλαισιώνονται και εξαρτώνται από τις εκάστοτε κοινωνικές αντιλήψεις. Αντιλήψεις που σχετίζονται με την κοινωνική τάξη, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, την οικονομική κατάσταση, αλλά και τη θέση, καθώς και το ρόλο των δύο φύλων. Το τελευταίο κριτήριο είναι αυτό που διαφέρει περισσότερο από όλα τα άλλα, ανάμεσα στις κοινωνίες παγκοσμίως.
Η σημερινή Ελληνική κοινωνία, έχει διαμορφώσει την ταυτότητά της επηρεασμένη κυρίως από το δυτικό τρόπο ζωής. Η γυναίκα μπορεί εξίσου να ανταγωνιστεί τον άντρα σε πολλούς τομείς , έχει αναλάβει πολύπλευρους ρόλους, οι οποίοι απορροφούν σημαντικό μέρος της ενέργειάς της. Η επαγγελματική καταξίωση για τη γυναίκα, είναι συνυφασμένη με τη δυναμικότητα, την ανεξαρτησία, την ηθική ικανοποίηση. Στην προσπάθειά της όμως αυτή, να παραμείνει ανταγωνιστική, φτάνει στο σημείο αρκετές φορές, να παραμερίσει τη θηλυκή φύση της, ακόμα και να "αδιαφορήσει" για το μοναδικό βίωμα - συναίσθημα που λέγεται μητρότητα. Η γυναίκα εγκλωβίζει πολλές φορές, τον ίδιο της τον εαυτό σε υπερβολές που την οδηγούν σε λάθη και της δημιουργούν άγχος και ανασφάλεια ως προς την επιτυχία των δραστηριοτήτων της. Η γυναίκα αναζητά ένα στήριγμα στο πρόσωπο του άντρα... μία πνευματική, ψυχολογική και συναισθηματική τόνωση, που θα την ωθήσει να βρει διεξόδους στα προβλήματά της και θα της προσφέρει την απαραίτητη ηρεμία.
Από τη μεριά του ο άντρας, έχοντας αναπτύξει επαγγελματικά, μία ανταγωνιστική σχέση με τη γυναίκα, έχει αρχίσει να χάνει σταδιακά τα προνόμιά του, κάτι που έχει άμεσο αντίκτυπο στον οικογενειακό του ρόλο και όχι μόνο. Τα σημερινά οικονομικά δεδομένα που αφορούν τις επαγγελματικές απολαβές του άντρα, έχουν μειωθεί κατά πολύ σε σχέση με το παρελθόν, και πολύ περισσότερο δε, με την εποχή που η γυναίκα δε συμμετείχε καν στην παραγωγική εργασία. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος, για τον οποίο ο άντρας νιώθει αισθήματα ενοχής και ανικανότητας, καθώς δε μπορεί να ανταπεξέλθει επάξια στους ρόλους του και δυσκολεύεται να ικανοποιήσει εκείνες τις επιθυμίες της γυναίκας που σχετίζονται με την οικογένεια. Οι ενοχές αυτές, του έχουν δημιουργήσει χαμηλή αυτοεκτίμηση, εκνευρισμό και συμπλεγματικές συμπεριφορές, όσον αφορά τη στάση του προς τη γυναίκα. Συχνά παρατηρείται το φαινόμενο της άρνησης του άντρα στην αποδοχή της αποτελεσματικότητας της γυναίκας, προσπαθώντας μάλιστα με κάθε τρόπο να μειώσει τις ικανότητές της. Αυτή η συμπεριφορά όμως, είναι μια υποκριτική στάση, κατά βάθος προσπαθεί να καλύψει τη δική του αναποτελεσματικότητα. Από την πλευρά της η γυναίκα διαπιστώνει ότι ο δυναμικός ρόλος του άντρα έχει περιοριστεί και κατά συνέπεια απογοητεύεται. Στην πραγματικότητα όμως, ευθύνεται και η ίδια για το γεγονός αυτό, αλλά τις περισσότερες φορές επιλέγει να μείνει απέναντι στο πρόβλημα, καταρρίπτοντας ευθύνες, θεωρώντας τον άντρα ανάξιο να σταθεί με σθένος στις περιστάσεις.
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε ακούσει ή έχουμε πει κατηγορηματικές εκφράσεις ως προς το άλλο φύλο... "Οι άντρες έχουν χαθεί", "Οι γυναίκες φταίνε" κτλ. Είναι πιο εύστοχο όμως να κατανοήσουμε, ότι οι άντρες στην ουσία έχουν κρυφτεί πίσω από τις ενοχές τους, όπως και οι γυναίκες έχουν κρυφτεί ανάμεσα στις υπερβολές τους. Θα λέγαμε μάλλον καλύτερα ότι το ένα επηρεάζει το άλλο. Τα πρότυπα που έχουν δημιουργήσει στις σκέψεις τους για το άλλο φύλο, δεν ανταποκρίνονται τόσο στην πραγματικότητα αλλά βασίζονται περισσότερο στην επήρεια εικονικών προτύπων από το χώρο των θεαμάτων καθώς και στην εμπορευματοποίηση της σεξουαλικότητας.
Στην εποχή που έχει την τάση να διαχωρίζει τους ανθρώπους, τα δύο φύλα δε θα μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση. Θα δούμε πολλούς ανθρώπους να επιδίδονται σε μια καυστική κριτική και μία σύγκριση, η οποία ανταποκρίνεται μόνο στο χαρακτήρα εκείνο που έχουν πλάσει στο νου τους. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι άνθρωποι έχουν αδυναμίες και κάνουν λάθη. Είναι προτιμότερο να προβάλλουμε εκείνες τις ευαίσθητες και ανθρώπινες πτυχές του εαυτού μας, παρά να υποδυόμαστε κάποιο ρόλο, αυτό σίγουρα θα εκτιμηθεί περισσότερο. Ας γίνουμε εκείνο το στήριγμα που επιθυμούμε οι ίδιοι να έχουμε για τον εαυτό μας. Ο έρωτας είναι πολύ γενναιόδωρος όταν βασίζεται στην αμοιβαία κατανόηση και όχι στον εγωισμό.
Ευτυχώς, σε αυτό το φαινόμενο της ασυμφωνίας των δύο φύλων, θα υπάρχουν πάντα εκείνες οι εξαιρέσεις, που θα υπενθυμίζουν τη Θεϊκή φύση του έρωτα... ακόμα και σε δύσκολους καιρούς!
Επιμἐλεια: V.B
Αν θέλετε μπορείτε να μας ακολουθήσετε στη σελίδα μας στο facebook, να ενημερώνεστε για τα άρθρα μας και όχι μόνο...! https://www.facebook.com/pages/LoveDoctorgr/169373806455697