Παρουσία των τοπικών Αρχών τελέστηκαν και φέτος οι εκδηλώσεις μνήμης για την μάχη του Καστανοφύτου (Μάιος 1906)
Το ιστορικό της ημέρας
Στις 4/17 Μαΐου, το σώμα του Α. Βλαχάκη ή Λίτσα αποφασίζει, μετά από διαταγή του Κέντρου Μοναστηρίου, να επιτεθεί εναντίον του χωριού στο οποίο κρύβονται τα σώματα των Μήτρου Βλάχου, Κυριάζου.
Το σώμα του Λίτσα αποτελειται από 85 άνδρες και είναι χωρισμένο σε πέντε τμήματα με επικεφαλής τους Λ. Πετροπουλάκη, Ευάγγελο Βλάχο, Ευάγγελο Μπαϊρακτάρη, Ιωάννη Χριστόπουλο, Λουκά Κόκκινο. Το σώμα χωρίστηκε σε έξι ομάδες. Μια ομάδα με επικεφαλής τον Ευάγγελο Βλάχο πήγε στο χωριό με σκοπό να προσελκύσει προς το μέρος της τον τουρκικό στρατό.
Άλλη ομάδα με επικεφαλής τον Μπαϊρακτάρη είχε αποστολή να καταλάβει το ύψωμα 1145 για να αποκόψει κάθε κίνηση του τουρκικού στρατού από το Έζερετς προς την Οσνίτσανη. Η τρίτη ομάδα με επικεφαλής τον Χριστόπουλο εστάλη και αυτή στο ίδιο ύψωμα για να καλύψει την ομάδα του Μπαϊρακτάρη. Μια τέταρτη ομάδα με επικεφαλής τον Π. Πετροπουλάκη αποτελούμενο από 10 άνδρες εστάλη κοντά στη με σκοπό να εμποδίσει τη μετακίνηση των Βουλγάρων μεταξύ των χωριών Οσνίτσανη και Μογκίλα.
Οι δύο τελευταίες ομάδες η μία με επικεφαλής τον Λουκά Κόκκινο και η άλλη με επικεφαλής τον Βλαχάκη και υπαρχηγό τον Λ. Πετροπουλάκη επρόκειτο να προσβάλλουν το χωριό. Στις 7/20 Μαΐου αρχίζει η επίθεση. Οι κομιτατζήδες οχυρωμένοι καλά αμυνόντουσαν. Στο μεταξύ ένα τουρκικό απόσπασμα 750 κυνηγών εμφανίσθηκε και η κατάσταση επιδεινώθηκε για τα ελληνικά σώματα. Ο Λίτσας αποφάσισε να πυρπολήσει 4 σπίτια στα οποία βρίσκονταν κομιτατζήδες ο ίδιος δε προσπάθησε να τοποθετήσει μια βόμβα στο σπίτι του φανατικού εξαρχικού Τσιούρκα. Στην προσπάθεια αυτή εκπυρσοκρότησε ο μηχανισμός και σκοτώθηκε ο Λίτσας ενώ τραυματίσθηκε ο Λ. Πετροπουλάκης.
Ο τουρκικός στρατός ο οποίος είχε ειδοποιηθεί από τον προδότη Σλιάχα είχε περικυκλώσει τις ελληνικές δυνάμεις και ο Λουκάς Κόκκινος αναγκάσθηκε να μαζέψει όσους άνδρες υπήρχαν και να δοκιμάσει έξοδο. Κατά την έξοδο 7 Έλληνες αντάρτες χάνουν τη ζωή τους. Παρά τα πυρά των Τούρκων, 7 άνδρες από την ομάδα του Π. Πετροπουλάκη κατάφεραν να προχωρήσουν μέχρι το πεδίο της μάχης και να παραλάβουν τον τραυματισμένο Πετροπουλάκη. Στη συνέχεια όμως αιφνιδιάστηκαν από τους Τούρκους και σκοτώθηκαν όλοι.
Κατά τη μάχη 18 Έλληνες αντάρτες έχασαν τη ζωή τους ενώ από την πλευρά των Τούρκων σκοτώθηκαν 6 αξιωματικοί και 138 στρατιώτες. Οι Έλληνες που σκοτώθηκαν είναι οι Λίσας, Π. πετροπουλάκης, Λ. Πετροπουλάκης, Π. Γκιτάκος, Ν. Στεφανάκος, Ν. Γκατζάνης, Χ. Κολυβάς, Δ. Σκλαβούνος, Κ. Παπαϊωάννου, Ι. Τριανταφύλλου, Δ. Χελάκης, Σωτήριος Νιμάς, Σπ. Μάνδαλος, Δ. Οικονόμου, Π. Δούκας, Καλαντζής, Γ. Σκοπετέας, Ιωάννης Οικονόμου
http://sentra.com.gr/
Παρουσία των τοπικών Αρχών τελέστηκαν και φέτος οι εκδηλώσεις μνήμης για την μάχη του Καστανοφύτου (Μάιος 1906)
Το ιστορικό της ημέρας
Στις 4/17 Μαΐου, το σώμα του Α. Βλαχάκη ή Λίτσα αποφασίζει, μετά από διαταγή του Κέντρου Μοναστηρίου, να επιτεθεί εναντίον του χωριού στο οποίο κρύβονται τα σώματα των Μήτρου Βλάχου, Κυριάζου.
Το σώμα του Λίτσα αποτελειται από 85 άνδρες και είναι χωρισμένο σε πέντε τμήματα με επικεφαλής τους Λ. Πετροπουλάκη, Ευάγγελο Βλάχο, Ευάγγελο Μπαϊρακτάρη, Ιωάννη Χριστόπουλο, Λουκά Κόκκινο. Το σώμα χωρίστηκε σε έξι ομάδες. Μια ομάδα με επικεφαλής τον Ευάγγελο Βλάχο πήγε στο χωριό με σκοπό να προσελκύσει προς το μέρος της τον τουρκικό στρατό.
Άλλη ομάδα με επικεφαλής τον Μπαϊρακτάρη είχε αποστολή να καταλάβει το ύψωμα 1145 για να αποκόψει κάθε κίνηση του τουρκικού στρατού από το Έζερετς προς την Οσνίτσανη. Η τρίτη ομάδα με επικεφαλής τον Χριστόπουλο εστάλη και αυτή στο ίδιο ύψωμα για να καλύψει την ομάδα του Μπαϊρακτάρη. Μια τέταρτη ομάδα με επικεφαλής τον Π. Πετροπουλάκη αποτελούμενο από 10 άνδρες εστάλη κοντά στη με σκοπό να εμποδίσει τη μετακίνηση των Βουλγάρων μεταξύ των χωριών Οσνίτσανη και Μογκίλα.
Οι δύο τελευταίες ομάδες η μία με επικεφαλής τον Λουκά Κόκκινο και η άλλη με επικεφαλής τον Βλαχάκη και υπαρχηγό τον Λ. Πετροπουλάκη επρόκειτο να προσβάλλουν το χωριό. Στις 7/20 Μαΐου αρχίζει η επίθεση. Οι κομιτατζήδες οχυρωμένοι καλά αμυνόντουσαν. Στο μεταξύ ένα τουρκικό απόσπασμα 750 κυνηγών εμφανίσθηκε και η κατάσταση επιδεινώθηκε για τα ελληνικά σώματα. Ο Λίτσας αποφάσισε να πυρπολήσει 4 σπίτια στα οποία βρίσκονταν κομιτατζήδες ο ίδιος δε προσπάθησε να τοποθετήσει μια βόμβα στο σπίτι του φανατικού εξαρχικού Τσιούρκα. Στην προσπάθεια αυτή εκπυρσοκρότησε ο μηχανισμός και σκοτώθηκε ο Λίτσας ενώ τραυματίσθηκε ο Λ. Πετροπουλάκης.
Ο τουρκικός στρατός ο οποίος είχε ειδοποιηθεί από τον προδότη Σλιάχα είχε περικυκλώσει τις ελληνικές δυνάμεις και ο Λουκάς Κόκκινος αναγκάσθηκε να μαζέψει όσους άνδρες υπήρχαν και να δοκιμάσει έξοδο. Κατά την έξοδο 7 Έλληνες αντάρτες χάνουν τη ζωή τους. Παρά τα πυρά των Τούρκων, 7 άνδρες από την ομάδα του Π. Πετροπουλάκη κατάφεραν να προχωρήσουν μέχρι το πεδίο της μάχης και να παραλάβουν τον τραυματισμένο Πετροπουλάκη. Στη συνέχεια όμως αιφνιδιάστηκαν από τους Τούρκους και σκοτώθηκαν όλοι.
Κατά τη μάχη 18 Έλληνες αντάρτες έχασαν τη ζωή τους ενώ από την πλευρά των Τούρκων σκοτώθηκαν 6 αξιωματικοί και 138 στρατιώτες. Οι Έλληνες που σκοτώθηκαν είναι οι Λίσας, Π. πετροπουλάκης, Λ. Πετροπουλάκης, Π. Γκιτάκος, Ν. Στεφανάκος, Ν. Γκατζάνης, Χ. Κολυβάς, Δ. Σκλαβούνος, Κ. Παπαϊωάννου, Ι. Τριανταφύλλου, Δ. Χελάκης, Σωτήριος Νιμάς, Σπ. Μάνδαλος, Δ. Οικονόμου, Π. Δούκας, Καλαντζής, Γ. Σκοπετέας, Ιωάννης Οικονόμου