Ένα γράμμα στην «τοξική» μητέρα μου…
Μαμά, 
Έγραψα, έσβησα, διέγραψα και ξαναέγραψα πολλές φορές τις λέξεις που ήθελα να σου πω.
Ήταν όλα τόσο μπερδεμένα.Ναι, το ξέρω πως όταν γίνεσαι γονιός δεν σου δίνει κανείς τις οδηγίες χρήσης για να τις εκτελέσεις.Είναι λογικό.
Ξέρω πως μεγάλωσες δύσκολα σαν παιδί και όσες αξίες προσπάθησες να λάβεις ίσως δεν ήταν οι σωστές από την αρχή.’Ομως έπρεπε να τις διώξεις από πάνω σου και να προσπαθήσεις να χτίσεις κάτι καινούριο.Το περιβάλλον που μεγαλώνουμε είναι αυτό που συνήθως διαμορφώνει την προσωπικότητά μας αλλά δεν την καθορίζει απόλυτα.Μου είχες πει πολλές φορές πως οι γονείς σου δεν σου συμπεριφέρονταν σαν παιδί και πως μεγάλωσες σε ένα περιβάλλον  που ήταν γεμάτο φωνές και καυγάδες.
Αφού είχες συνειδητοποιήσει όλα αυτά που βίωσες έπρεπε να τα διώξεις από πάνω σου και να μην τα μεταδόσεις στα παιδιά σου.
Έπρεπε να μεταδόσεις ηρεμία σε εμάς και όχι θυμό.Έπρεπε να είσαι κοντά μας και όχι να απομακρυνθείς από εμάς.
Τα παιδικά σου τραύματα δεν έφυγαν ποτέ.Όμως δεν έφυγαν και τα δικά μου ποτέ.
Προσπαθώ να καταλάβω την αιτία όλων αυτών. Προσπαθώ να σε καταλάβω.Προσπάθησες να παλέψεις με όλες σου τις ανασφάλειες και τους φόβους σου αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Όμως εγώ προσπαθούσα να τα αποφύγω όλα αυτά και προσπαθούσα να είμαι τέλεια για σένα για να μην είσαι θυμωμένη.Ζούσα με τον φόβο της αποτυχίας για να μην νιώθεις οργή για εμένα.Όμως δεν ήσουν ευχαριστημένη μαζί μου.Με τίποτα.
Μαμά,έγινα και εγώ μαμά.
Προσπαθώ να διώξω όλα αυτά που με δυσκολεύουν.Δεν θέλω οι φόβοι μου και οι δικοί σου φόβοι να γίνουν κτήματα των παιδιών μου.Τα παιδιά μου δεν είναι σαν εσένα ή σαν εμένα. Είναι μια νέα γενιά που αξίζει το καλύτερο.Ελπίζω να με συγχωρήσουν για τα λάθη που θα κάνω επειδή το ίδιο έκανα και εγώ με εσένα.
babyradio.gr- Γεωργία Τ.