Ζει και εργάζεται στην «Πόλη του Φωτός», στα πρώτα βήματά του έχει ήδη στο ενεργητικό του μια συνεργασία με την παγκοσμίου φήμης πλατφόρμα για το design Μonoqi, ενώ
πρόσφατα σχεδίασε και την πρώτη συλλογή του από ταξιδιωτικά σακίδια πλάτης. Ο Αλέξανδρος Κωτούλας, γνωστός στο διαδίκτυο ως «Alexquisite», έχει ήδη θέσει γερές βάσεις για μια πορεία διάκρισης στον ιδιαίτερα απαιτητικό χώρο του design.
της Εύης Καλλίνηφώτο πορτρέτου: Τάνια Κ.Κολέσκαφώτο στο δάσος με backpacks: Juliette Chretien
Σκαμπό με γούνινη επένδυση.
Πέρσι την άνοιξη, η scouter του Monoqi, μιας πλατφόρμας που ανακαλύπτει τους πιο χαρισματικούς σχεδιαστές απ’ όλον τον κόσμο και συνεργάζεται μαζί τους προκειμένου να γνωστοποιήσει τη δουλειά τους στο ευρύ κοινό, εντόπισε το blog του Αλέξανδρου Κωτούλα, alex-quisite.tumblr.com, είδε τη δουλειά του και του ζήτησε να συνεργαστούν επάνω σε μια καμπάνια με τσάντες. Ο Αλέξανδρος πρότεινε μια συλλογή από πέντε διαφορετικούς συνδυασμούς και το καλοκαίρι, που βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, έψαξε και βρήκε την κατάλληλη βιοτεχνία και πέρασε -έτσι απλά- από τη θεωρία στην πράξη: στην παραγωγή των τσαντών. Ζώντας μεταξύ Ολλανδίας, όπου σπουδάζει σχεδιασμό προϊόντος (μου εξηγεί ότι είναι διαφορετικό από το βιομηχανικό σχεδιασμό, καθώς τα προϊόντα σχεδιάζονται για πιο περιορισμένο αριθμό) και Παρισιού, όπου «μαθητεύει» στην εταιρία – κολοσσό Louis Vuitton, ο νεαρός σχεδιαστής γεμίζει την προσωπική «δεξαμενή» πληροφοριών του και ερεθισμάτων με ό,τι πιο καινούργιο και καλαίσθητο, ενώ παράλληλα αποκτά σημαντική τεχνογνωσία, εμπειρίες, γνωριμίες.
Σπούδασες στο Πολυτεχνείο του Α.Π.Θ., αλλά μετά στράφηκες στον κλάδο του σχεδιασμού προϊόντος. Πώς και γιατί επιτελέστηκε αυτή η στροφή;
Ακόμη και πριν μπω στο Πολυτεχνείο είχα αντιληφθεί ότι θα με ενδιέφερε να ασχοληθώ με κάτι πιο δημιουργικό. Έχοντας μεγαλώσει στην Καστοριά, δεν ήταν πολύ εύκολο να έρθω σε άμεση επαφή με ερεθίσματα που θα μπορούσαν να με οδηγήσουν νωρίς σε μια απόφαση για σπουδές στο design. Όταν ήρθα στη Θεσσαλονίκη, άρχισα να ταξιδεύω και να επισκέπτομαι μουσεία και εκθέσεις. Σιγά σιγά κατάλαβα ότι το design ήταν κάτι που θα μπορούσα με χαρά να κάνω σε όλη τη ζωή μου. Με τη βοήθεια της εικαστικού Ράνιας Εμμανουηλίδου ετοίμασα το πορτφόλιό μου και ένα χρόνο μετά το τέλος των σπουδών μου στο Α.Π.Θ. μετακόμισα στην Ολλανδία, για να σπουδάσω πλέον σχεδιασμό προϊόντος (Product Design) στην Design Academy Eindhoven.
Παράλληλα δουλεύεις ως σχεδιαστής στα κεντρικά γραφεία της εταιρίας Louis Vuitton στο Παρίσι. Ποιο είναι το αντικείμενό σου;
Το τμήμα στο οποίο βρίσκομαι είναι τα leather and travel goods. Το αντικείμενο εργασίας ποικίλλει και συνήθως είναι πολλά, παράλληλα πρότζεκτ που κάνουν την καθημερινή δουλειά πολύ ενδιαφέρουσα. Το μεγαλύτερο τμήμα αφορά σε βαλίτσες και άλλα είδη ταξιδίου, όπως σάκοι ή τσάντες. Εδώ, είτε πρέπει να κάνουμε προσαρμογές στα ήδη υπάρχοντα προϊόντα, ανάλογα με τις απαιτήσεις των καταναλωτών, είτε να σχεδιάσουμε καινούργια προϊόντα για νέα target groups.
Επίσης, στο συγκεκριμένο στούντιο γίνεται ο σχεδιασμός για τα μεγάλα μπαούλα «trunks», από τα οποία η εταιρία έγινε διάσημη στις αρχές του περασμένου αιώνα. Τα μπαούλα αυτά στην πλειοψηφία τους είναι συλλεκτικά κομμάτια, κατασκευασμένα κατά παραγγελία για να χρησιμοποιηθούν ως χώροι φύλαξης – επίδειξης ρολογιών, κοσμημάτων ή ακόμη και παπουτσιών.
Τέλος, συνήθως τις περιόδους πριν από τα ντεφιλέ, δουλεύουμε πάνω σε κομμάτια των επιδείξεων και αυτό πάντα αποτελεί την πιο συναρπαστική στιγμή της δουλειάς!
Η καρέκλα BIG chair.
Πώς είναι η καθημερινότητα στο Παρίσι σε σχέση με την Ελλάδα;
Στο Παρίσι ζω μικρό χρονικό διάστημα και μπορώ να πω ότι είναι μία συναρπαστική πόλη, ιδίως αν ασχολείσαι στο δημιουργικό – καλλιτεχνικό τομέα. Είναι μία πόλη με αμέτρητα μουσεία, γκαλερί και εκθέσεις. Εκτός αυτού η πόλη αποτελεί ένα μουσείο από μόνη της: κάστρα, φυλακές, μουσεία, κήποι, εκκλησίες κάνουν την καθημερινή διαδρομή από το σπίτι στη δουλειά ιδιαίτερα ευχάριστη, αν δε χρησιμοποιήσεις το μετρό. Από άποψη δουλειάς, επίσης, αποτελεί αυτό που όλοι λένε «το κέντρο της μόδας». Την τελευταία περίοδο, βέβαια, αρχίζουν και εδώ να γίνονται οι συζητήσεις περί κρίσης, αλλά πιστεύω ότι ο συγκεκριμένος τομέας δύσκολα θα επηρεαστεί, καθώς το μεγαλύτερο ενδιαφέρον στις πωλήσεις κατέχουν οι διεθνείς αγορές.
Παράλληλα, εργάζεσαι για το προσωπικό brand σου, alexquisite, και έχεις ήδη ετοιμάσει την πρώτη κολεξιόν σου με ταξιδιωτικά σακίδια πλάτης. Μίλησέ μου γι’ αυτό…
Σχεδίασα τα Voyager Backpacks στο πλαίσιο μιας εργασίας στη σχολή και ήταν το πρώτο αντικείμενο για το οποίο οι συνάδελφοί μου έδειξαν έντονο ενδιαφέρον, οπότε συνέχισα να δουλεύω επάνω σ’ αυτό. Σχεδιάστηκαν ως χειραποσκευές για ταξίδι, ώστε να μπορείς άνετα να μεταφέρεις ό,τι χρειάζεσαι για ένα Σαββατοκύριακο εκτός πόλης, ενώ ταυτόχρονα ικανοποιούν τους κανονισμούς των αερομεταφορέων για τις αποσκευές καμπίνας. Ταυτόχρονα, κατά το σχεδιασμό τους έφερα στο μυαλό μου άτομα, όπως σχεδιαστές, αρχιτέκτονες κ.λπ., που έχουν ανάγκη από μία τσάντα μεγαλύτερη απ’ τις συνηθισμένες ώστε να χωράει τα βασικά και για τη δουλειά.
Η Voyager Backpack σε κομψή διχρωμία.
Από πού αντλείς την έμπνευσή σου;
Δεν μπορώ να πω ότι υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα στα οποία ψάχνω έμπνευση. Συνήθως έρχεται σε στιγμές που δεν τη χρειάζεσαι και από ερεθίσματα που δεν τα περιμένεις. Όμως, αν υπάρχει κάτι που παρατηρώ προσπαθώντας να το χρησιμοποιήσω στη δουλειά μου, αυτό είναι η καθημερινότητα και ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι χρησιμοποιούν αντικείμενα, ιδίως όταν αυτά δεν προορίζονται γι’ αυτόν το σκοπό.
Φωτογράφιση με τα Voyager Βackpacks σε δάσος του Παρισιού.
Ποιες αρχές διέπουν τη σχεδιαστική φιλοσοφία σου;
Όπως οι περισσότεροι σχεδιαστές της εποχής, νομίζω ότι η λιτότητα είναι η βασική αρχή μου στο σχεδιασμό, ιδίως στα πρώτα τμήματα της δημιουργίας ενός αντικειμένου. Έχοντας όμως καταλήξει στη φόρμα του, υπάρχουν δύο στοιχεία τα οποία, κατά τη γνώμη μου, ολοκληρώνουν το σχεδιασμό, το χρώμα και η υφή (texture).
Μικρό γλαστράκι από τσιμέντο.
Θα ήθελες να επιστρέψεις στην Ελλάδα; Το βλέπεις εφικτό;
Η Ελλάδα μου αρέσει, μου αρέσει πολύ και θα ήμουν πολύ χαρούμενος αν μπορούσα να κάνω αυτό που κάνω εδώ. Είναι μία χώρα που μπορεί να σου δώσει έμπνευση είτε από το φυσικό περιβάλλον είτε από τους ανθρώπους. Προς το παρόν, δυστυχώς, βλέπω την επιστροφή στην Ελλάδα αρκετά δύσκολη. Το αντικείμενο που με ενδιαφέρει δεν πιστεύω ότι μπορεί να μου εξασφαλίσει μια εύκολη διαβίωση εδώ. Έπειτα από ένα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, όμως, και έχοντας ένα στημένο δίκτυο πελατών και συνεργατών, πιστεύω ότι μπορείς να κάνεις αυτό το επάγγελμα και από μια χώρα λιγότερο φιλική στο design.
Η τσάντα Phaedra Τote Βag.
Ποια σχέδια κάνειςγια το άμεσο μέλλον;
Η αλήθεια είναι ότι το Παρίσι με έχει γοητεύσει πολύ και θα ήθελα να συνεχίσω να ζω εδώ. Πριν από κάποιο καιρό θα με ενδιέφερε να ξεκινήσω ένα στούντιο μόνος μου. Έπειτα, όμως, από μια εμπειρία, όπως αυτή της Louis Vuitton, αντιλήφθηκα ότι είναι ασύγκριτα τα εφόδια που παίρνεις από μια τέτοια σχέση. Ο ιδανικός συνδυασμός θα ήταν η απασχόληση σε μία ανάλογη εταιρία και η ταυτόχρονη δημιουργία αντικειμένων για το προσωπικό brand μου.