Ο γύρος της λίμνης είναι από τις πιο κλασικές διαδρομές που κάνει ένας Καστοριανός και που φυσικά προτείνει στον κάθε επισκέπτη της
πόλης. Ξεκινώντας τη διαδρομή από την Νομαρχία, θα την τελειώναμε κάπου στο Δημαρχείο και στην πλατεία Βαν Φλιτ. Έτσι, διανύοντας όλη την παραλιακή οδό που βρίσκεται μέσα στην πόλη ο επισκέπτης έχει την χαρά να δει κόσμο στα καφέ, πλατάνια, πάρκα αλλά και την μοναδική αντανάκλαση της πόλης, μέσα στην λίμνη. Μετά το νοσοκομείο η διαδρομή είναι φανταστική και τις τέσσερις εποχές του χρόνου και τις 24 ώρες της ημέρας. Ο παραλίμνιος δρόμος είναι στενός και απαιτεί προσεκτική οδήγηση, και επιπλέον οι ρίζες των πλατανιών έχουν σηκωθεί και το αισθάνεσαι καθώς διαβαίνεις από πάνω τους. Οι σκιές των δέντρων, τα πεσμένα φύλλα, τα κίτρινα και μοβ άνθη που φυτρώνουν πάνω στην πλαγιά του βουνού, η αντανάκλαση του φεγγαριού, οι πρώτες ακτίνες του ήλιου, το γραφικό ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου πάνω στον βράχο, η εκκλησία της Παναγίας της Μαυριώτισσας και τα παραδοσιακά κτίσματα που την περιστοιχίζουν, ο γεροπλάτανος, οι ψαράδες, οι πάπιες και τα ψάρια, η θέα στις απέναντι όχθες και οι γαλάζιες βάρκες ή τα παραδοσιακά καράβια που διασχίζουν τα νερά της λίμνης είναι τα στιγμιότυπα αυτά που αποτυπώνονται στην μνήμη του κάθε επισκέπτη, όσα χρόνια και αν περάσουν.
Υπάρχει όμως και μια δεύτερη διαδρομή, ο μεγάλος γύρος της λίμνης. Εκεί που τελειώνει ο μικρός, ο μεγάλος γύρος συνεχίζει προς τα χωριά της λίμνης. Ο πρώτος σταθμός είναι η περιοχή της Χλόης. Η διαδρομή όμως συνεχίζει στον δρόμο για Τοιχιό, μέχρι το σημείο αυτό, η λίμνη φαίνεται κάπου στο βάθος ή ίσως και καθόλου. Μεταξύ του δρόμου και της λίμνης υπάρχουν χωράφια, περιβόλια και μονοκατοικίες. Φτάνοντας στο χωριό, η διαδρομή σε κατευθύνει έξω από αυτό, στον επαρχιακό δρόμο που οδηγεί στην Πολυκάρπη και το Μαυροχώρι. Μέχρι ο επισκέπτης να οδηγηθεί στον κεντρικό δρόμο Αμυνταίου – Καστοριάς, περνάει άλλες φορές πιο κοντά και άλλες πιο μακριά από τις ακτές της λίμνης και ανάμεσα από τους δύο προαναφερθείς οικισμούς. Το παραλίμνιο τοπίο όμως, σε μία περιοχή κατάφυτη με οπορωφόρα δέντρα και άλλες καλλιέργειες αφήνει έντονα την εικόνα ενός τοπίου που συμπράττει η φύση και ο ανθρώπινος μόχθος. Φτάνοντας στο Δισπηλιό, ο επισκέπτης θα ολοκληρώσει την διαδρομή αυτή, στην τοποθεσία «νησί» όπου και βρίσκεται η αναπαράσταση του Προϊστορικού Λιμναίου Οικισμού. Επιστρέφοντας στην πόλη, μια στάση στο πάρκο του Δήμου, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι της, θα χάριζε στον επισκέπτη αναμνηστικές φωτογραφίες με φόντο την μαγευτική αρχόντισσα που καθρεπτίζεται στα νερά της λίμνης της, την πόλη της Καστοριάς.
Διαδρομή 2η: ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΝΤΟΥΛΤΣΟ
Μεγάλο μέρος της πόλης, της παλιάς Καστοριάς, που σώζεται ανέπαφο από τα χρόνια που πέρασαν, βρίσκεται στην περιοχή Ντουλτό. Η εξερεύνηση της συνοικίας θα πρέπει να γίνει χωρίς μεταφορικό μέσω, μιας η περιοχή αποτελείται από στενά πλακόστρωτα καλντερίμια και αν κάποιος δεν είναι γνώστης της, μπορεί να εγκλωβιστεί σε κάποιο αδιέξοδο που φτάνει στην αυλόπορτα κάποιου αρχοντικού. Η περιοχή Ντουλτσό βρίσκεται στην νότια πλευρά της πόλης, τα παραδοσιακά καστοριανά σπίτια βρίσκονται πάνω στον δρόμο, και σε οδηγούν εύκολα σε αυτή. Τα μεγαλόπρεπα αρχοντικά σε ταξιδεύουν στο παρελθόν, οι βυζαντινές εκκλησίες, τα πλακόστρωτα καλντερίμια, τα πολύχρωμα βιτρό στα παράθυρα των οντάδων, οι ξύλινες σαρακοφαγωμένες πόρτες, η μυρωδιά των σπιτιών και της λίμνης, συνθέτουν λίγο λίγο μία πολυδιάστατη εικόνα, που εκτός από χρώματα και σχήματα περιέχει αρώματα και οσμές. Και αφού ο περιηγητής ανακαλύψει τις χάρες της παλιάς πόλης, μπορεί να καταλήξει στην μικρή πλατεία με τα πλατάνια για φαγητό ή και για καφέ.
Διαδρομή 3η: ΒΟΛΤΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΦΉΤΗ ΗΛΙΑ
Μία άλλη υπέροχη διαδρομή είναι αυτή που καταλήγει στον προφήτη Ηλία και στο καταφύγιο του Αΐ Θανάση. Ανεβαίνοντας την οδό Μητροπόλεως και φτάνοντας στην πλατεία Ομονοίας, ο δρόμος συνεχίζει να ανηφορίζει ως το σημείο που βρίσκεται ο ναός του Προφήτη Ηλία. Από τον αυλόγυρο της εκκλησίας η θέα είναι μοναδική. Στον απέναντι λόφο βρίσκεται η Καληθέα και ακριβώς από κάτω, ο δρόμος που ενώνει την πόλη με την περιοχή της Χλόης. Στο μικρό λιμανάκι μπορεί κανείς, πολύ εύκολα να ξεχωρίσει το καράβι που είναι αγκυροβολημένο, αν βέβαια δεν είναι η ώρα που κάνει τις βόλτες του στην λίμνη. Από εκεί ψηλά φαίνεται όλη η βόρεια πλευρά της πόλης, η συνοικία που από τους Καστοριανούς, αποκαλείται «Απόζαρι». Ξεχωρίζουν επίσης και τα παραδοσιακά μπλε ‘καράβια’ που είναι αραγμένα το ένα δίπλα στο άλλο, αλλά και αυτά που διασχίζουν αργά αργά τα νερά της λίμνης και τα κύματα τους κάνουν τις πάπιες να κουνιούνται περίεργα. Συνεχίζοντας την ανάβαση, κάπου στην μέση της διαδρομής, μέσα στα δέντρα και τα αγριόχορτα υπάρχει ένα δρόμος και μία πινακίδα που σε κατευθύνει προς το θεατράκι. Το θεατράκι αυτό είναι αμφιθεατρικά χτισμένο όπως ένα αρχαίο θέατρο και τα καλοκαίρια φιλοξενεί θεατρικές παραστάσεις αλλά και συναυλίες. Στο σημείο αυτό, η θέα κατευθύνεται προς την νοτιά πλευρά της πόλης. Ανεβαίνοντας λίγο ακόμη, η διαδρομή αυτή καταλήγει στο ύψωμα του Αΐ Θανάση, εκεί ο δήμος έχει κατασκευάσει ένα σπιτάκι – κατάλυμα, όπου μπορεί κανείς να ψήσει στο τζάκι και να στρώσει τραπέζι. Από το μικρό μπαλκονάκι, μπορείς να θαυμάσεις την πόλη, τα γύρω χωριά, δρόμους και τις αντανακλάσεις αυτών στα νερά της λίμνης. Η κατάβαση είναι επίσης εξαιρετική αφού, το βουνό στο σημείο αυτό δεν έχει πολλά δέντρα και ενώ πηγαίνεις προς την λίμνη, ο ορίζοντας σου μικραίνει σιγά σιγά και περιορίζεται στα γαλαζοπράσινα νερά της. http://www.gokastoria.gr/index.php