Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016

Γερμανός Καραβαγγέλης: Κληρικός και αγωνιστής του Μακεδονικού Αγώνα και του Ποντιακού Ελληνισμού


Γερμανός Καραβαγγέλης: Κληρικός και αγωνιστής του Μακεδονικού Αγώνα και του Ποντιακού Ελληνισμού
Γερμανός Καραβαγγέλης: Κληρικός και αγωνιστής του Μακεδονικού Αγώνα και του Ποντιακού Ελληνισμού

Κληρικός και αγωνιστής του Μακεδονικού Αγώνα και του Ποντιακού Ελληνισμού, του οποίου και αναδείχθηκε μια από τις σημαντικότερες μορφές.

Γεννήθηκε στο χωριό Στύψη της Λέσβου στις 16 Ιουνίου του 1866. Το "κατά κόσμον" όνομα του ήταν Στυλιανός. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και φιλοσοφία στα πανεπιστήμια της Λειψίας και της Βόνης. Το 1900 στέλνεται ως μητροπολίτης στην Καστοριά, όπου και αναδείχθηκε σε μορφή του Μακεδονικού Αγώνα. Στις 5 Φεβρουαρίου του 1908 ο Γερμανός ανακηρύσσεται Μητροπολίτης Αμασείας με έδρα την Σαμψούντα. Θεόσταλτος καθώς ήταν για την ελευθερία της Ελλάδος, από ακρίτας της Μακεδονίας μας γίνεται ακρίτας του ιστορικού Πόντου μας. Βοηθώντας τους αδυνάτους και εμψυχώνοντας τους χριστιανούς, που είχαν αρχίσει να υφίστανται τις διώξεις των νεοτούρκων, αφιερώθηκε με όλες του τις δυνάμεις στην υπεράσπιση των Ελλήνων και Αρμενίων.

Το 1917 φυλακίστηκε γιατί αντιτάχθηκε στην μαζική εξόντωση των Ποντίων από τους νεοτούρκους, αργότερα καταδικάσθηκε σε θάνατο και τελικά διασώθηκε, τοποθετούμενος έξαρχος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στη Βιέννη το 1924. Τα απομνημονεύματά του δημοσιεύθηκαν το 1959 από την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών.

Ως χαρακτήρας διακρινόταν για την φιλοπατρία του,την γενναιότητα και την ευψυχία του και αποτελεί μέρος της παράδοσης της αγωνιζόμενης Ορθοδοξίας για τα δίκαια του έθνους. Πέθανε πάμφτωχος στις 11 Φεβρουαρίου του 1935 στην Βιέννη. Όμως πολύ εύγλωττη και δικαιολογημένη, συνάμα από άφατη ηθικά θλίψη –για τις άδικες συμπεριφορές και τους διωγμούς που είχε υποστεί από την πολιτεία και την εκκλησία– είναι η διαθήκη του Καραβαγγέλη στην οποία με παραστατική ενάργεια, γράφει: "Η κηδεία μου θα γίνει στο Ναό του Αγίου Γεωργίου Καρύτση με ένα μόνο ιερέα, χωρίς διάκονο. Δεν δέχομαι δε στην κηδεία μου ούτε αντιπρόσωπο του κράτους, ούτε της εκκλησίας, εάν τυχόν ήθελαν αναμνησθή μετά θανάτου τας εθνικάς μου υπηρεσίας. Δεν χρεωστώ εις κανένα ουδέ οβολόν, εις το Έθνος προσέφερα ό,τι ήτο δυνατόν ως Ιεράρχης του ’21…".

Το 1959 η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών και το Ίδρυμα Μελετών της Χερσονήσου του Αίμου επιχορήγησαν την μεταφορά των οστών του με τιμητική συνοδεία στη Θεσσαλονίκη και κατόπιν την εναπόθεσή τους σε μια κρύπτη στην Καστοριά κάτω από τον ανδριάντα του.
 http://www.epontos.blogspot.gr/2016/02/blog-post_480.html